það er að koma helgi.. það er að koma helgi.. tralalala.. Molinn ætlar að verja nóttinni í sveitinni hjá okkur því móðir hans, skjaldbakan, ætlar að fara á tónleikana með Kötu vinkonu minni Meluha (hvernig svo sem það er skrifað). Ég mun kannski syngja með Molanum, hún hefði kannski bara átt að koma til mín og hlusta á okkur í stað þess að vera að fara á einhverja tónleika (berin eru súr).. hehe

í gær átti Keflavíkurnornin afmæli..betra að koma afmælisóskum seint en ekki.. ég mundi eftir því allan daginn og var alltaf á leiðinni að senda hamingjuóskir og allt í einu var komin nótt! HUH og ég ekki búin að senda neitt.

Svona, svona, bara anda með nefinu!

Annars er minn ágæti bróðir, sænski nýbúinn, að koma heim í heimsókn í næstu viku. Verður í viku, ægilega gaman. Þau eru öll að koma til að vera við fermingu. Ég hlakka ægilega til að sjá þau, skal meira segja spila leiðindaspilið Gámann við frænku mín ef hún vill ;)

Þá er mars að verða búinn. Ég er virkilega farin að hlakka til páskanna. Ég ætla að liggja í leti og ómennsku og ekki gera neitt af viti! Þá er það opinbert!!

Ég held að það sé endanlega komið á hreint að Kínaferðin verður ekki í sumar ;( það er því eins gott að fara að gera einhverjar áðstafanir varðandi gott sumarfrí þar sem ekkert verður hugsað neitt um Kína og kínverska menningu). Skakki sótti um einhverja sumarbústaði og ég er að hugsa um að fara að þrífa hjólið. Ég var svo heppin að um daginn áskotnaðist mér pínulítið rautt hjól fyrir Molann. Ég þarf bara að kaupa hjálpardekk og þá getum við farið að fara hjólatúra saman hehe hann verður nú ánægður með það! Mitt er hinsvegar ekki með hjálpardekkjum.

Ég lærði að hjóla á hjól frænda míns. Hann er fjórum árum eldri en ég og hjólið hans var með slá. Ég var fimm (eða 4 ég er ekki viss) og smáræfill að stærð þannig að þegar ég sat á strákahjólinu hans þá náði ég ekki niður. En frúin hefur alltaf verið klár að bjarga sér (og þverari en and*******) og því fór ég bara undir slánna og hjólaði rammskökk með slánna yfir öxlina! Mjög þægilegt og hlýtur að hafa verið erfitt en mér fannst þetta fínt. Skrítið hvað maður fer svo að hugsa allt öðruvíi er maður eldist. Ég gæti ekki hjólað svona í dag. Seinna fékk ég svo hjól og það var með hjálpardekkjum og við pabbi ákváðum að hafa þau á.. pabbi af því hann hélt ég kynni ekki að hjóla.. ég af því mér fannst það flott.. haha fegurðarskyn mitt hefur alltaf verið á skjön við fjöldann..

Þá er fyrsta brúðkaupsafmælið að baki! Þetta er merkur áfangi fyrir pönkarann sem aldrei ætlaði að gifta sig haha Við héldum upp á þetta á klassískan hátt; fórum í eina góða fjallgöngu (Keili) og út að borða um kvöldið á Síam sem er tælenskur staður í hjarta Hafnarfjarðar (eða allavega nálægt einni ósæðinni). Enduðum svo kvöldið á fundi hjá baráttusamtökunum þar sem við vorum frædd um það að við værum stórkostlega heppin að hafa kynnst þeim hehe þetta er bara rétt eins og ég væri þarna að tjá mig.. bara henda sér í holuna og halda áfram að grafa...

Aníveis, tókum á niðurleiðinni þá ákvörðun að við þyrftum að gera þetta mjög reglulega (fjallgöngur) og fyrsta markið er að fyrir 1.sept verðum við hafa lokið uppgöngu á 10 fjöll. Málið er að ef við ætlum að komast á hæsta tind á Múrnum þá verðum að vera í flottu formi. Með okkur í ferðahóp verða m.a. tveir guttar og því má reikna með að það verði mikið keppikefli að komast sem lengst og það skal hér með viðurkennast að ég vil vera þar (lengst) með í hópi! Svo nú eru það fjöllin!