Meinvill í myrkrunum

...and all of the angels..

25 mars 2005

Æi þessi hliðarmynd varð kannski heldur stór en þar sem hún á bara að vera í nokkra daga þá er ég ekkert að hafa áhyggjur af því.

Skakki er að baka. Ef allt fer á versta og við hættum við gjörninginn þá getum við alltaf haft kökusölu. Vioð setjum upp borð fyrir framan sveitaheimili okkar, þar er nóg af stæðum og svo getur fólk keypt sér dýrindis kökur. Ég reikna nú samt ekki með að svo verði, á frekar von á því að gjörningurinn eigi sér stað á réttum tíma og stað.

Minn kæri litli bróðir er á leið yfir hafið. Að vísu bara einn en það er betra að sjá hann einann en alls ekki. Ég held að ég verði ráðinn til að hjálpa Nóa að búa til miða til að setja inn í súkkulaðiegg á næsta ári.

Sjúklingurinn bólótti er enn með bólur en er að öðru leyti tilbúinn fyrir allan þann gjörning sem við óskum eftir. Eldri frændinn, þessi gítarspilandi er líka tilbúinn. Búinn að pressa jakkafötin og smyrja hljómborðið.

Og ég? Ja þetta er allt að koma, er meira segja komin með neglur og þess vegna hefur Skakki þurft að sjá um allann undirbúning. Ég er nefnilega ófær um að nota hendurnar með þessum glæsinöglum. Að vísu er það ekki alveg lygi því það tekur mig nærri 10 mínútur að ná linsunum út og í gærkvöldi var ég komin á þá skoðun að það væri auðveldara að plokka bara augað út, ná linsunni og skutla auganu inn aftur. Geri það kannski í kvöld!

23 mars 2005

Ég finn hvernig stressið læðist að mér úr öllum áttum. Ég reyni að berjast á móti en ósigurinn er minn að þessu sinni. Það finnst helst á því að ekki máttu fiskarnir snúa sér við í nótt án þess að ég vaknaði við hávaðann í þeim (og nei ég er ekki að tala um Skakka heldur gullfiskahávaðaseggina sem voru ábyggilega að slást í alla nótt). Held það sé eins gott að vinnufélagarnir höfðu vit fyrir mér og sögðu mér (lesist: skipuðu) að vera heima. Ég æði úr einu verki í annað án þess að klára nokkuð og í morgun var ég vöknuð um sex.

Molinn er kominn með hlaupabólu og nú eru einu áhyggjur mínar að ég hann smiti mig. Ég er nefnilega svo "heppin" að hafa ekki fengið eina einustu barnaveiki um ævina. Það væri því alveg típískt að ég fengi hlaupandi bólur daginn sem ég dreg Skakka fram fyrir yfirvöld (eða er það Skakki sem dregur mig?).

Ég verð að nota tækifærið hér með að óska leigubílstjóranum mínum til hamingju með kaupin á nýju íbúðinni House 3 Bouquet
Annars er leigubílstjórinn búin að skipta um starf tímabundið. Hún er virðulegur skreytingameistari og mun sjá um að allt sé með felldu og ekki skjótist inn litir sem eru óviðeigandi á þessari stundu! Ég hef tekið tímabundið við starfi umboðsmanns og er farin að ráða hana um víðan völl og er ekki víst að hún kunni mér miklar þakkir fyrir þó eigi láti hún það í ljósi.

Núna ætla ég að skjótast í Treadmill

21 mars 2005

Mikið agalega var erfitt að vakna í morgun og bruna í gymmið! En ég hafði það samt af. Plúsinn við að fara svona snemma af stað er að nú sé ég alltaf sjónvarpið á morgnana. Það hef ég aldrei sé fyrr. Að vísu sé ég glögglega að ég hef ekki verið að missa af neinu fram að þessu en það er nú gaman að slá um sig með frösum úr Ísland í bítið eða þannig!


Powered by Blogger