Auður skrifar í gleðikasti
I'm 934!!!!!
Haha og ég líka. Þetta er sem sagt tekið upp úr þessum fína þætti um það hvernig mar eigi að pirra fólk með góðum og eftirminnilegum hætti. Annars þarf ég svo sem ekki á svona kennsluefni að halda því einhvern veginn hef ég þann fína hæfileika að mér tekst ágætlega að pirra fólk, meira segja alveg óvitandi og án þess að ætla mér það. Það er góður hæfileiki, alla vega stundum.
Annars fór ég í enn eina blóðprufuna í dag. Það er merkilegt að miðað við að ég er fullfrísk kona á besta aldri hvað þessar vampýrur hafa mikinn áhuga á blóðinu mínu. Þær finna alltaf eitthvað nýtt. Það eina góða við þetta allt saman er, að ég gæti ekki orðið veik því því það það er svo vel fylgst með.
Í dag spurði ég vampýruna hver væri munurinn á „stóru" blóðprufunni og þessari sem ég var í, í dag. Hún sagði lítinn mun þar á, stærsti munurinn væri eigilega að í „stóru" blóðprufunni væri notuð mjög stór nál, ekki svona lítil. Það væri eini munurinn.
Halló, halló og er þetta til að láta manni líða betur? Mér finnst þessar venjulegar nálar alveg full nógu stórar. Svo bað hún mig að passa að koma ekki á fastandi maga, þá yrði allt í lagi. Púff hvað ég er fegin. Bara éta nóg (ekki að mér leiðist það) og síðan gleðjast yfir STÆRRI nál. Já, já lífið er dásamlegt og eitthvað í ætt við konfektmola. Held það séu engar flöskur eftir í mínum kassa, bara piparmynta haha
Annars er læknisgarmurinn sem á að heita minn læknir, alltaf jafn utan við sig. Ég sá hann síðast í maí og þá sátum við bæði og glöddumst yfir eggjum og allt það. Í dag kom garmurinn brunandi inn þar sem ég sat og beið eftir vampýrunni og bókstaflega ljómaði þegar hann sá mig (verð að viðurkenna að ég er alltaf jafn ómannglögg og tók því smá stund að sökkva inn hver þetta væri) og hann spurði „Ertu að koma í sónar?"
Maðurinn er hálfviti, ég er alveg komin á þá skoðun. Hann er eflaust einn sá besti í faginu en hann er hálfviti engu að síður. Nógu mikla áherslu lagði hann á það að „ég er læknirinn ÞINN. Aðrir læknar koma til með að sinna þér, en ÉG er læknirinn ÞINN". Jamm, jamm og læknirinn MINN hefur alveg misst af því hvar ég er í lífinu og heldur að ég sé komin í sónar! Það er ekki skrítið þó ég missi annað slagið trúnna á þessa skrípla!
Annars er ljótt af mér að vera skammast út í hann, hann getur ekkert gert að því hvað hann er utan við sig. Ég er líka stundum utan við mig, haukurinn segir ég sé „stundum örlítið sunnan við sjálfa þig" HUH
I'm 934!!!!!
Haha og ég líka. Þetta er sem sagt tekið upp úr þessum fína þætti um það hvernig mar eigi að pirra fólk með góðum og eftirminnilegum hætti. Annars þarf ég svo sem ekki á svona kennsluefni að halda því einhvern veginn hef ég þann fína hæfileika að mér tekst ágætlega að pirra fólk, meira segja alveg óvitandi og án þess að ætla mér það. Það er góður hæfileiki, alla vega stundum.
Annars fór ég í enn eina blóðprufuna í dag. Það er merkilegt að miðað við að ég er fullfrísk kona á besta aldri hvað þessar vampýrur hafa mikinn áhuga á blóðinu mínu. Þær finna alltaf eitthvað nýtt. Það eina góða við þetta allt saman er, að ég gæti ekki orðið veik því því það það er svo vel fylgst með.
Í dag spurði ég vampýruna hver væri munurinn á „stóru" blóðprufunni og þessari sem ég var í, í dag. Hún sagði lítinn mun þar á, stærsti munurinn væri eigilega að í „stóru" blóðprufunni væri notuð mjög stór nál, ekki svona lítil. Það væri eini munurinn.
Halló, halló og er þetta til að láta manni líða betur? Mér finnst þessar venjulegar nálar alveg full nógu stórar. Svo bað hún mig að passa að koma ekki á fastandi maga, þá yrði allt í lagi. Púff hvað ég er fegin. Bara éta nóg (ekki að mér leiðist það) og síðan gleðjast yfir STÆRRI nál. Já, já lífið er dásamlegt og eitthvað í ætt við konfektmola. Held það séu engar flöskur eftir í mínum kassa, bara piparmynta haha
Annars er læknisgarmurinn sem á að heita minn læknir, alltaf jafn utan við sig. Ég sá hann síðast í maí og þá sátum við bæði og glöddumst yfir eggjum og allt það. Í dag kom garmurinn brunandi inn þar sem ég sat og beið eftir vampýrunni og bókstaflega ljómaði þegar hann sá mig (verð að viðurkenna að ég er alltaf jafn ómannglögg og tók því smá stund að sökkva inn hver þetta væri) og hann spurði „Ertu að koma í sónar?"
Maðurinn er hálfviti, ég er alveg komin á þá skoðun. Hann er eflaust einn sá besti í faginu en hann er hálfviti engu að síður. Nógu mikla áherslu lagði hann á það að „ég er læknirinn ÞINN. Aðrir læknar koma til með að sinna þér, en ÉG er læknirinn ÞINN". Jamm, jamm og læknirinn MINN hefur alveg misst af því hvar ég er í lífinu og heldur að ég sé komin í sónar! Það er ekki skrítið þó ég missi annað slagið trúnna á þessa skrípla!
Annars er ljótt af mér að vera skammast út í hann, hann getur ekkert gert að því hvað hann er utan við sig. Ég er líka stundum utan við mig, haukurinn segir ég sé „stundum örlítið sunnan við sjálfa þig" HUH
