Meinvill í myrkrunum

...and all of the angels..

05 nóvember 2003

Hrönn spyr:
Ég spyr í minni fáfræði,er virkilega nauðsynlegt að hafa þetta allt til taks.

Svarið er stutt og laggott.
Hinsvegar skal það viðurkennast að við hjónaleysin erum ekki alveg sammála um gagnsemin. Ég held að honum finnst þetta alveg ónauðsynlegt og sjái ekki að það verði okkur til bjargar að hafa sett Önnu Ræs á vísan stað þannig að hægt sé að fletta upp hvað eigi að gera ef vampýra bankar upp á hjá okkur. En ég segi nú bara: "Hvað ef þessi stund rynni upp og við hefðum engar vísbendingar?"

Úff það væri erfitt mál. Hinsvegar skal ég koma með játningu hér sem ekki má fara lenga. Í vor fékk haukurinn gefins bók sem upp hófs mikil rimma yfir. Ég bókavinurinn vildi henda bókinni. Hann lítill bókaunnandi vildi halda bókinni sem sérstöku fágæti. Sem þetta auðvitað var.

Bókin umrædda var um Hitler og ævi hans. Skrifuð árið 1942 eða 3 og með þessu óumræðinlega leiðinlega málfari sem þá tíðkasðist. Allt að því mærðarlegu. Ég gluggaði í bókina og eftir augnablik var mér fullorðinni konunni farið að líða eins og 16 ára nýnasista, farinn að slá upp hendinni í tíma og ótíma og öskra HEIL (alltaf þegar haukurinn gekk framhjá). Þetta gekk svo langt að ég var farin að tala þýsku í draumum mínum.

Ég henti bókinni. hann tók hana upp úr ruslinu. Henti henni aftur. Tók hana upp aftur. Hörð orðaskipti og bókin fór til mágsins listmálarans sem hendir ekki slíku fágæti og kann að meta hana!

script type="text/javascript" src="http://www.haloscan.com/load.php?user=annakr"> << Til baka


Powered by Blogger