Jæja já, allir í stuði bara. Ég er nú ekki búin að kynna mér blakið neitt nánar en finn samt að ég verð að fara að koma mér af stað aftur í smá hreyfingu. Það er orðið ansi hreint dapurt þegar ég finn hjá mér gífulega þörf fyrir slíkt en svona er nú bara ástandið!

Í kvöld fer ég á skyndihjálparnámskeið fyrir foreldra ungra barna. JÆKES. Mér sem tókst að humma af mér svona námskeið í þau átta ár sem ég vann hjá fyrirtæki allra landsmanna, en nú er ekki undan því flúið. Þarna mun ég fræðast um hvað ég eigi að gera ef stendur í unganum og Skakki er ekki heima til að bjarga henni. Stuð sem sagt.

Þessa dagana á því skyndihjálp og einelti allan minn hug og djörfung. Ég get vart um annað hugsað og stundum hugsa ég um þetta tvennt í einu. Þá er það spurningin hvort eineltið hjálpi skyndihjálpinni eða hvort hjálpar við einelti sé að leita í skyndihjálpinni. Þetta verður spennandi vika!

... og enn er spurningunni miklu ósvarað, hvað á ég að verða þegar ég verð stór?