And**** er ég heppin að eiga svona blogg til að getað losað mig við tuðmaníuna. Ég held ég sé í andarslitrunum núna. Það er tvennt og aðeins tvennt sem kemur í veg fyrir að ég er ekki búin að fresta útskrift; annars vegar er það MAB sem er að fara að útskrifast og hinsvegar er það 40 þúsund kallinn sem ég verð að borga ef ég hætti við. Ef þessar tvær ástæður mundu ekki vega svona þungt þá væri ég hætt við og búin að leigja mér sumarbústað eða eitthvað annað mjög spennandi.

Einu sinni fyrir mörgum mörgum árum þá skrifaði ég ritgerðir fyrir frændur og búalið sem vantaði hjálp. Einn slíkur frændi skilaði sinni MA ritgerð til yfirlesturs fyrir tveimur vikum. Hann skrifaði hana sjálfur. Ég ætti kannski að fara að innheimta ritgerðarskuldirnar og fá hann til að skrifa mína? Það væri bara alls ekki svo vitlaust!