Þá er ég mætt í vinnuna. Ég ætti að fá svona ælupest einu sinni í mánuði því þyngdarlega er ég í sögulegu lágmarki í dag. Hugsa samt að loksins þegar ég væri orðin fín yrði haukurinn horfinn haha ekki góð hugmynd sem sagt ;)

Við Betty bökuðum eina köku og skreyttum með miklum tilburðum í gærkvöldi (sem sagt hún er frekar ljót)! Málið er hins vgera ekki fegurðin heldur að geta skilað kökudruslunni án þess að samstafsfólkið hlæji að mér fyrir að hafa keypt köku (Betty telst ekki til keyptra kaka því það þarf að setja egg í hana og hræra og pota síðan í ofninn).

Á morgun er svo gleðidagur (eða þannig) því þá hefst meðferðin eða allavega fyrsta skrefið. Það er að segja viðtal og blóðtaka. Mikil gegndarlaus gleði er þetta allt saman.