Mikið afskaplega er ég eitthvað eirðarlaus. Það liggur við að ég skokki í bílinn og nái í íþróttaskapraunina sem liggur og bíður þar og vippi mér síðan á hlaupabrettið. En ég sagði "liggur við" ég nenni nefnilega heldur ekki að fara í bílinn, húsið er svo langt að þegar ég er komin þangað er ég komin langleiðina í sveitina þar sem ég bý og það er nú ekki gott.