Fór í hádeginnu og kíkti á Gullmolann, hann svaf með fullt af slöngum og var alveg úrvinda eftir ævintýri morgunsins. En æðaleggurinn í handarbakinu þar sem hann fær lyfin hafði stíflast og það varð að taka hann og setja nýjan. Drengurinn gjörsamlega trylltist og barðist um á tá og hnakka. Þegar ég kom var allt yfirstaðið og hann steinsvaf. Aumingja kallinn. Hann er núna allur plástraður til að halda snúrum og dóti á sínum stað og með spelkur á báðum höndum svo hann geti ekki beygt þær og togað snúrurnar í burtu. Það er ekki sjón að sjá hann.