Læknar og önnur óaáran
Mér tókst að smita haukinn. Það var alls ekki af ráðnum hug og kom mér jafn mikið á óvart og honum. Skaðinn er hinsvegar skeður og hann fór í vinnuna með hnausþykkan trefil, strepsil og næseril. Hann vill ekki vera heima því hann er svo nýbyrjaður í vinnunni, kallgreyið!

Mér er svo illt í bakinu mínu að ég er að fara yfir um og það leiðir niður í misstuttu fæturna. Ég ákvað því að loksins skyldi ég drífa mig til læknis. Það er gott mál en er það auðvelt? Nei læknirinn er auðvitað í sumarfríi og kemur til baka í næstu viku. Svo segist fólk fullum fetum fá bót meina sinna hjá læknum! Held það hljóti að vera kjaftæði því í þessi örfáu skipti sem mér dettur í hug að sækja þá heim þá taka þeir úr mér blóð, liggja yfir því í smátíma og segja svo "'Það fannst ekkert, your are dismissed". Sem er auðvitað besta mál en það er ekki lækning!

Dr. Gummi, besti vinur minn, taldi fullvíst að ég hlyti að vera að drepast í bakinu og sagði það mundu lagast ef hann fengi að skera úr mér stærðar hnullung sem væri til óþurftar í mínu einfalda lífi. Það gekk eftir og ég var stórfín í bakinu, alveg þangað til lyfjaskammturinn kláraðist.

Núna er ég búin að prufa að bíða þetta af mér, en það versnar bara. Ég er búin að prufa að fara í gönguferðir en verð að viðurkenna að þar er ég ekki nógu dugleg því ég er svo þreytt í bakinu. Sem sagt, orsök eða afleiðing? Ég er búin að liggja á heitum poka og fara í heitt bað. Prufa að liggja meira en sitja, og standa meir en liggja en ekkert dugir. Veit ekki alveg hvað er næst!