Eigi þýðir að gráta Björn bónda heldur safna liði og hefna!

Það er síðasti dagur ársins og mér er orða vant en þarf að finna hefnd svo skjótt sem unnt er því tímarnir tifa og stutt er til loka ársins. Svo er mál með vexti að fyrir jólin var mér gefinn þessi forláta skeinipappír. Þetta var rándýrt afbrigði af annars nauðsynlegum hlut og ég gladdist mjög að eiga svona fallegt fyrir jólin. Á pappírnum voru englar (englar dauðans þessir sem sitja á kistunni) afskaplega fallegir. Skakka fannst þetta nú húmbúkk enda ekki von að karlmenn skilji fegurðina sem getur legið í skeinipappír:

Þar sem þetta var dýr pappír þá var hann geymdur til jóla og síðan gleymdi ég honum auðvitað. Ég er ekki vön að eiga svona fínerí fyrir þetta herbergi sveitasetursins. EN Skakki gleymdi þessu ekki og á öðrum degi jóla tók hann að sífra um pappírinn. Af hverju hann væri ekki settur upp svo hann gæti prufað svona fín blöð. Ég sagðist ætla að geyma þetta fyrir gesti (samanber hellisbúann og punkthandklæðin). Skakki lét sig ekki og var alltaf að minna mig fársjúka konuna á englana. Í gærkveldi þegar ég þurfti að ganga örna minna hafði skyndilega dregið til tíðinda. Stríðsfáninn var kominn á loft og vel það. Þar sem ég sat í sakleysi mínu og dreymdi drauma um betri tíð varð mér litið á pakkann sem geymdi pappírinn góða og þar sem ég er bæði hálfblind og lengi að fatta þá starði ég lengi á þá ögursýn sem við mér blasti:

Í gegnum huga minn þaut hótun Skakka, "Ég skít í boxið ef ég fæ ekki að nota pappírinn" ég sá þó að hann hafði ekki verið svo djarfur heldur látið þarna eitthvað ógeð sem hann hafði dregið með sér í sambúð vora frá bernskudögunum. En pappírinn var hann búinn að fela. Í morgun kom hann fram sigri hrósandi og sagði stundarhátt: "Afskaplega er þetta góður pappír, mjúkur og góður".

Hann er núna úti í bæ að draga inn vistir og ég er búin að fara eins og stormsveipur um húsið og finna pappírinn og sit nú og brugga hefndaráætlun!