Fríksjóv
Sögusviðið er heimili Meinvill í litlum útkjálkabæ í nágrenni Reykjavíkur. Meinvill kemur gangandi að sjónvarpinu sem þau eru ekki með og kveikir á því. Henni til undrunar er að hefjast þáttur með hommunum fimm á Skjá einum. Meinvill rekur upp gleðióp og hendir sér í Lata-drenginn. Hr. Meinvill lætur sé fátt um finnast og heldur áfram á gera hvað það nú er sem hann er að gera í tölvunni.
Meinvill horfir andaktug á þáttinn og tekur virkan þátt í samtölum hommanna fimm við manninn sem þeir eru að breyta. Hún samþykkir og mótmælir. Þetta er eiginlega eins manns sjóv þarna á stofugólfinu en eins og áður lætir Hr. Meinvill sér fátt um finnast. Þátturinn klárast og um leið segir Hr. Meinvill með ánæjuhreim í röddinni:
"Sjáðu hvað ég er búin að gera"
Meinvill lítur á skjáinn og fær hjartastopp á staðnum, eins gott að hún situr í Lata dreng og hefur tækifæri til að láta sér líða vel meðan hún nær andanum aftur.
Á skjánum blasir við kunnugleg sýn sem samt er alls ekki eins og hún á að vera. Þetta er mynd frá jólunum af Skjaldbökunni systur Meinvills og Gullmolanum syni hennar. Hr. Meinvill er búinn að svissa um haus á þeim og þau líta út eins og tvö skrípi frá gullöld fríksjóvanna á þriðja áratugnum.
Þegar Meinvill hefur náð hjartslættinum aftur fær hún hláturskast. Það er fullkomlega eðlilegt, þetta eru oft fyrstu viðbrögð við ótta og skelfingu. Hún hlær duglega eða þangað til Hr. Meinvill segir:
"Ég ætla að senda Skjaldbökunni þessa mynd"
Aftur fær Meinvill hjartastopp og núna andarteppu með. Þegar hún nær loks andanum aftur æpir hún að það megi hann ekki gera, hún eigi bara eina systur og hún vilji eiga hana áfram. Hvort hann átti sig ekki á því að ef Skjaldbakan opni þessa mynd í póstinum sínum að morgni vinnudags þá verði hún lögð á hæli. Meinvill hefur ekki tíma til stunda heimsóknir á sjúkrahús borgarinnar.
Hann samþykkir en fær Meinvill til að lofa að senda myndina þegar Skjaldbakan er vel vöknuð og búin að ná úr sér mestu morgunólundinni!
Kæra skjaldbaka, ég tek fram að myndin er eingöngu frá honum, ekki mér og hann er vondur tengdasonur!
Sögusviðið er heimili Meinvill í litlum útkjálkabæ í nágrenni Reykjavíkur. Meinvill kemur gangandi að sjónvarpinu sem þau eru ekki með og kveikir á því. Henni til undrunar er að hefjast þáttur með hommunum fimm á Skjá einum. Meinvill rekur upp gleðióp og hendir sér í Lata-drenginn. Hr. Meinvill lætur sé fátt um finnast og heldur áfram á gera hvað það nú er sem hann er að gera í tölvunni.
Meinvill horfir andaktug á þáttinn og tekur virkan þátt í samtölum hommanna fimm við manninn sem þeir eru að breyta. Hún samþykkir og mótmælir. Þetta er eiginlega eins manns sjóv þarna á stofugólfinu en eins og áður lætir Hr. Meinvill sér fátt um finnast. Þátturinn klárast og um leið segir Hr. Meinvill með ánæjuhreim í röddinni:
"Sjáðu hvað ég er búin að gera"
Meinvill lítur á skjáinn og fær hjartastopp á staðnum, eins gott að hún situr í Lata dreng og hefur tækifæri til að láta sér líða vel meðan hún nær andanum aftur.
Á skjánum blasir við kunnugleg sýn sem samt er alls ekki eins og hún á að vera. Þetta er mynd frá jólunum af Skjaldbökunni systur Meinvills og Gullmolanum syni hennar. Hr. Meinvill er búinn að svissa um haus á þeim og þau líta út eins og tvö skrípi frá gullöld fríksjóvanna á þriðja áratugnum.
Þegar Meinvill hefur náð hjartslættinum aftur fær hún hláturskast. Það er fullkomlega eðlilegt, þetta eru oft fyrstu viðbrögð við ótta og skelfingu. Hún hlær duglega eða þangað til Hr. Meinvill segir:
"Ég ætla að senda Skjaldbökunni þessa mynd"
Aftur fær Meinvill hjartastopp og núna andarteppu með. Þegar hún nær loks andanum aftur æpir hún að það megi hann ekki gera, hún eigi bara eina systur og hún vilji eiga hana áfram. Hvort hann átti sig ekki á því að ef Skjaldbakan opni þessa mynd í póstinum sínum að morgni vinnudags þá verði hún lögð á hæli. Meinvill hefur ekki tíma til stunda heimsóknir á sjúkrahús borgarinnar.
Hann samþykkir en fær Meinvill til að lofa að senda myndina þegar Skjaldbakan er vel vöknuð og búin að ná úr sér mestu morgunólundinni!
Kæra skjaldbaka, ég tek fram að myndin er eingöngu frá honum, ekki mér og hann er vondur tengdasonur!
