Leigubílstjórinn og ástkær systir mín fara hamförum í gestabókinni þar sem þær hlægja að tilburðum mínum á hinum alþjóðlega flugvelli Heathrow. Persónulega finnst mér ennþá að þær ættu að vera þakklátar fyrir þessa kennslu í hegðun á flugvelli sem var þeim algjörlega að kostnaðarlausu. Verð samt að viðurkenna að ég man enn tilfinninguna sem ég fann fyrir þegar mér var skipað að lyfta upp höndunum. Í gegnum hugann runnu öll minniháttar afbrot sem ég hef framið um ævina og ég lofaði sjálfri mér að gera aldrei neitt af mér aftur (hef að vísu gleymt því fyrir löngu síðan enda langur tími síðan þetta var).