Assgoti var blóðsugan vond við mig í morgun. Hún fór fyrst á hægri hendina en fann enga æð þar þannig að hún hjakkaði fram og til baka þangað til ég var farin að stynja ósjálfrátt af sársauka í hvert sinn sem hún hreyfði nálina. Þá sá hún að þetta gekk ekki og færði sig hinum megin og þar fór hún svo utarlega að hún mátti ekki hreyfa nálina því þá datt hún úr æðinni.

Það er gott fyrir fólk með nálafóbíu á háu stigi að lenda í svona. það endar með því að það er ekkert sem ég hræðist í sambandi við lækna. Ég lít út eins og dópisti í dag: Marblettir í báðum olnbogabótunum og margir marblettir á maganum og lítil stunguför OJOJOJ