Og það er nú það! Þá erum við haukurinn búin að heimsækja doktor börn.is og það er alltaf jafn spennandi. hann skoðaði mig auðvitað eins og hann gerir alltaf þegar ég kem og þökk sé nú þessum fína hnúti sem ég fékk í fyrra þá er svona skoðun bara að verða minna mál en tannlæknisheimsókn. Jájá maður er orðinn svo vanur að allir læknar vilji kíkja þarna upp í hið allra helgasta að það liggur við að mar skelli sér úr pilsinu um leið og búið er að loka hurðinni og spyrji um leið"hvar er bekkurinn??" Nei svona án gríns þá er fyndið hvað þessar skoðanir eru rosalega vel til þess fallnar að láta mann líða eins og lærisneið hjá slátrara (nú gef ég mér það að lærisneiðar hafi tilfinningar)!
Hvaða bull er þetta í mér, þetta var fínt alveg! Við fengum þessa fínu teikningu sem lýsir skrefunum öllum (en enga bæklinga því miður þá á ég ekki svoleiðis (voða hissa á svipinn) en þið fáið þá á deildinni) já já fáum sem sagt bækling þegar trítementið er búið, allt er þetta eins, kannski langaði okkur bara til að skoða hvað væri að gerast og solleis! Næsta skref er að fara í test til að gá hvort það sé ekki öruggt að við séum ekki eids sjúklingar (ef ég er svoleiðis þá er ég eflaust eini feiti aidssjúklingurinn, yfirleitt eru þeir nú svona frekar grannir eða þannig) og gá hvort séum nokkuð með lifrarbólgu (miðað við sprautufóbíu okkar beggja þá efast ég stórlega um það) en hver veit eins gott að tékka á þessu öllu!
Hver er svo niðurstaðan?? Jú dr.börn.is ætlar að reyna að gera sitt til að við verðum glaðir foreldrar að reyna að ala upp óþekktarangann okkar.